Start - Miami
Door: Maaike
Blijf op de hoogte en volg Maaike en Ingrid
16 December 2018 | Verenigde Staten, Miami Beach
Vrijdag 14/12/18 (Reis)
Vlucht overleefd. Ofja, vlucht overleefd met jezelf vermaken met eten, want een tv-scherm hadden we niet en dat ga je wel missen als je 9 uur zit te staren naar het achterhoofd van de meneer voor je. Daarbij was het nog even spannend of wij en/of onze tassen de overstap Philadelphia - Miami zouden halen, maar door een wonder hebben we het gered om binnen 1,5uur het vliegtuig uit te komen, tassen op te halen, door de Amerikaanse douane te gaan, tassen weg te brengen en weer in het vliegtuig te stappen. Eenmaal in Miami aangekomen hebben we het er maar gelijk op gewaagd en zijn we met public transportation naar ons hostel gereisd. Gelukt.
Zaterdag 15/12/18 - 4u (Miami)
Lig ik dan. 4 uur ‘s nachts en klaarwakker. Niet omdat ik al voldoende geslapen heb, want dat is niet het geval, maar omdat het nu in Nederland 10u ‘s ochtends is en ik blijkbaar toch last heb van jetlags, jottum.
Zaterdag 15/12/18 - 21u (Miami)
En we liggen weer in bed, als twee dooie oma’s met een jetlag. Helemaal gesloopt, maar we kunnen niet zeggen dat we niks van Miami gezien hebben. Na het ontbijt bij ons erg luid muziek draaiende hostel hebben we een paar uur op het beroemde Miami Beach gelegen. Precies zoals je verwacht; wit strand, blauwe zee en veel gebruinde, gespierde mensen. Het is hier zien en gezien worden. Daarna een flinke wandeling via het zuidelijkste puntje van de pier naar onze lunchstop, Big Pink. Roze, dat was het. Alles. En groot was alles ook zeker. 1,5 liter drinken, wafels zo groot als een verkeersbord en ik heb een kipschnitzel gezien waar zeker 8 kipfilets in verwerkt waren (op die enorme wafel!). Als toetje namen we per ongeluk een halve chocoladetaart. Ons middagprogramma bestond uit het bezoeken van de wijk Wynwood. Dat is blijkbaar een bekende wijk vanwege de graffiti-art op alle muren. En ik zeg ‘blijkbaar’, want aangekomen zijn we er nooit. Wel hebben we 2,5 uur alle uithoeken van downtown Miami mogen aanschouwen. Ik zal de details besparen, maar een aanrader is het niet. Eenmaal terug aangekomen bij het hostel (thank god), hebben we na het douchen nog een poging gedaan tot het drinken van sangria, maar zoals al eerder gezegd sloeg de jetlag toe en liggen we nu braaf in bed. Morgen mogen we eindelijk naar Colombia!
Vlucht overleefd. Ofja, vlucht overleefd met jezelf vermaken met eten, want een tv-scherm hadden we niet en dat ga je wel missen als je 9 uur zit te staren naar het achterhoofd van de meneer voor je. Daarbij was het nog even spannend of wij en/of onze tassen de overstap Philadelphia - Miami zouden halen, maar door een wonder hebben we het gered om binnen 1,5uur het vliegtuig uit te komen, tassen op te halen, door de Amerikaanse douane te gaan, tassen weg te brengen en weer in het vliegtuig te stappen. Eenmaal in Miami aangekomen hebben we het er maar gelijk op gewaagd en zijn we met public transportation naar ons hostel gereisd. Gelukt.
Zaterdag 15/12/18 - 4u (Miami)
Lig ik dan. 4 uur ‘s nachts en klaarwakker. Niet omdat ik al voldoende geslapen heb, want dat is niet het geval, maar omdat het nu in Nederland 10u ‘s ochtends is en ik blijkbaar toch last heb van jetlags, jottum.
Zaterdag 15/12/18 - 21u (Miami)
En we liggen weer in bed, als twee dooie oma’s met een jetlag. Helemaal gesloopt, maar we kunnen niet zeggen dat we niks van Miami gezien hebben. Na het ontbijt bij ons erg luid muziek draaiende hostel hebben we een paar uur op het beroemde Miami Beach gelegen. Precies zoals je verwacht; wit strand, blauwe zee en veel gebruinde, gespierde mensen. Het is hier zien en gezien worden. Daarna een flinke wandeling via het zuidelijkste puntje van de pier naar onze lunchstop, Big Pink. Roze, dat was het. Alles. En groot was alles ook zeker. 1,5 liter drinken, wafels zo groot als een verkeersbord en ik heb een kipschnitzel gezien waar zeker 8 kipfilets in verwerkt waren (op die enorme wafel!). Als toetje namen we per ongeluk een halve chocoladetaart. Ons middagprogramma bestond uit het bezoeken van de wijk Wynwood. Dat is blijkbaar een bekende wijk vanwege de graffiti-art op alle muren. En ik zeg ‘blijkbaar’, want aangekomen zijn we er nooit. Wel hebben we 2,5 uur alle uithoeken van downtown Miami mogen aanschouwen. Ik zal de details besparen, maar een aanrader is het niet. Eenmaal terug aangekomen bij het hostel (thank god), hebben we na het douchen nog een poging gedaan tot het drinken van sangria, maar zoals al eerder gezegd sloeg de jetlag toe en liggen we nu braaf in bed. Morgen mogen we eindelijk naar Colombia!
-
17 December 2018 - 18:04
Jetski:
Ha eindelijk normale porties voor je, Maaike! Ben erg benieuwd naar Colombia. Groetjes -
17 December 2018 - 18:48
Franka:
Hoi Maaike en Ingrid, leuk om jullie zo te volgen. Heel veel plezier daar. Ik heb gisteravond gekeken naar "heel Holland bakt" en die stukken gebak die jullie daar voor jullie hebben kunnen daar zeker aan meedoen!! Geniet daar en heel veel groetjes, Franka
-
18 December 2018 - 07:15
Petra Janssen:
Maaike en Ingrid wat een leuk verslag weer, we lezen het weer met heel veel plezier. Heel veel plezier geniet ervan gr ons -
18 December 2018 - 16:09
Sanne:
Zo leuk om dit te lezen!! Hahaha. Zo benieuwd waar jullie nu terecht gekomen zijn! Ik denk aan jullie! Liefs! -
18 December 2018 - 21:11
Maaike En Ingrid :
Leuk, die reacties! :)
Ik schrijf het graag en Ingrid doet de redactie, werkt prima.
Xxx
Ps. Op een lui moment gisteren ook Heel Holland Bakt gekeken (lievelings) en wat was die zilveren ballentaart mislukt he?! :D
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
